Η περιοδοντίτιδα είναι η φλεγμονή του συνόλου των περιοδοντικών ιστών που περιβάλλουν και στηρίζουν τα δόντια.

Εξαιτίας της φλεγμονής το φατνιακό οστό, που στηρίζει τα δόντια, σταδιακά καταστρέφεται και μειώνετε, με αποτέλεσμα τα δόντια να χάνουν τη στήριξη τους και να αποκτούν κινητικότητα, η οποία αυξανόμενη οδηγεί τελικά στην απόπτωση ή την εξαγωγή τους.Η περιοδοντίτιδα οφείλεται στη μικροβιακή πλάκα αλλά επηρεάζεται και από άλλους παράγοντες όπως :

• Κάπνισμα
• Κληρονομικότητα
• Ηλικία 
• Άγχος 
• Ασθένειες που επηρεάζουν το ανοσοποιητικό σύστημα (π.χ. aids)
• Τραυματική σύγκλειση
• Λήψη φαρμάκων ( αντιυπερτασικά, καρδιολογικά, αντιπηκτικά, οστεοπόρωσης )
• Ορμονικές διαταραχές (εγκυμοσύνη, ανάπτυξη – εφηβεία)
• Συστηματικές νόσοι (μη ελεγχόμενος σακχαρώδης διαβήτης, αυτοάνοσα νοσήματα)
• Παλιές ή κακότεχνες οδοντιατρικές αποκαταστάσεις

Κλινική εικόνα

Αρχικά δημιουργείται φλεγμονή των ούλων (ουλίτιδα) με συνήθη συμπτώματα την αιμορραγία των ούλων, τον πόνο στα ούλα και την ευαισθησία στα δόντια.
Εάν η ουλίτιδα δεν θεραπευτεί η φλεγμονή προχωρά στους βαθύτερους ιστούς (περιοδοντίτιδα) και εμφανίζει επιπλέον συμπτώματα όπως αποκόλληση των ούλων και δημιουργία περιοδοντικού θύλακα, εμφάνιση πύου και κακοσμίας, υφίζηση των ούλων (με αποκάλυψη των ριζών), πόνο κατά τη μάσηση, ευαισθησία στο κρύο και ζεστό, κινητικότητα και μετατόπιση των δοντιών.
Η περιοδοντίτιδα ανάλογα την έκτασή της διακρίνεται σε εντοπισμένη ή γενικευμένη και ανάλογα τη βαρύτητά της σε αρχόμενη, μέτριας βαρύτητας και προχωρημένη. Όσο πιο έγκαιρα γίνει η διάγνωση και ξεκινήσει η θεραπεία τόσο καλύτερη πρόγνωση έχουν τα προσβεβλημένα δόντια .

Θεραπεία –Αντιμετώπιση

Η θεραπεία της περιοδοντικής νόσου έχει ως σκοπό την αναχαίτιση της νόσου, τη διατήρηση όσο το δυνατόν περισσότερων δοντιών και τη διατήρηση του θεραπευτικού αποτελέσματος. Διακρίνεται σε συντηρητική και χειρουργική.

Η συντηρητική θεραπεία έγκειται κυρίως στην απομάκρυνση του αιτίου (βακτηριδιακής πλάκας) και τον έλεγχο του βακτηριδιακού φορτίου. Αυτό γίνεται με εργαλεία χειρός και χρήση υπερήχων (βαθύς καθαρισμός) και συμπληρωματικά με χρήση συσκευής σοδοβολής. Η συντηρητική θεραπεία ολοκληρώνεται με την ενεργοποίηση του ασθενή σε θέματα υγιεινής και συνέπειας ως προς το πρόβλημά του. Η χρήση αντιβιοτικών και αντιμικροβιακών σκευασμάτων είναι συμπληρωματική και δεν επιφέρει αποτελέσματα από μόνη της.

Η χειρουργική θεραπεία γίνεται σε προχωρημένη φάση της νόσου, ακολουθεί της συντηρητικής θεραπείας και έγκειται στην αφαίρεση των νεκρωμένων ιστών, τη διάπλαση του φατνιακού ιστού (οστεοπλαστική), την εξαγωγή δοντιών με εκτεταμένες απώλειες και κακή πρόγνωση και συχνά την ιστική αναγέννηση (οστικά μοσχεύματα) με σκοπό την αποκατάσταση του χαμένου οστού.