Είναι κινητές προσθέσεις που στηρίζονται εξ ολοκλήρου στα ούλα και στις φατνιακές ακρολοφίες (το κόκαλο που μένει μετά την εξαγωγή όλων των δοντιών). Ο ασθενής μπορεί να τις αφαιρεί και να τις επανατοποθετεί στη θέση τους κατά το δοκούν.
Πρόκειται για τις γνωστές ”μασέλες”, οι οποίες κατασκευάζονται, όταν ο ασθενής έχει χάσει όλα τα δόντια στη μια ή και στις δύο γνάθους.

Υπαρχουν δυο τύποι ολικών οδοντοστοιχιών ανάλογα με τον χρόνο τοποθέτησής τους στο στόμα  :

• Συμβατική Ολική Οδοντοστοιχία

Εγκαθίσταται στο στόμα  αφού έχουν χαθεί ή αφαιρεθεί όλα τα δόντια και τα ούλα  έχουν επουλωθεί. Για την επούλωση χρειάζονται μερικές εβδομάδες και στο διάστημα αυτό ο ασθενής μένει χωρίς δόντια.

• Άμεση Ολική Οδοντοστοιχία
  Τοποθετείται αμέσως μόλις αφαιρεθούν τα δόντια. Στην ουσία η οδοντοστοιχία κατασκευάζεται πριν από την εξαγωγή των δοντιών και όταν αυτή είναι έτοιμη, γίνεται η  εξαγωγή των δοντιών και η τοποθέτησή της στο στόμα. Η τεχνική είναι εξαιρετικά χρήσιμη, όταν τα τελευταία δόντια που πρέπει να αφαιρεθούν είναι τα πρόσθια, τα οποία επειδή καθορίζουν την αισθητική και την ομιλία είναι πολύ σημαντικά για τους ασθενείς.

Πλεονεκτήματα ολικών οδοντοστοιχιών

• Επιτυγχάνεται ένα πολύ όμορφο αισθητικό αποτέλεσμα , ο ασθενής μπορεί να μασάει και να μιλάει σωστά
• Οι ολικές οδοντοστοιχίες επαναφέρουν την κάθετη διάσταση του προσώπου, που χωρίς τα δόντια μειώνεται. Με αυτόν τον τρόπο διορθώνονται έντονες ρυτίδες που δημιουργούνται γύρω από το στόμα, καλυτερεύει τυχόν συγχειλίτιδα που υπάρχει και γενικά αποφεύγεται η εμφάνιση γερασμένου προσωπείου.
• Είναι μια οικονομική λύση αποκατάσταση μιας ολικής νωδότητας

Μειονεκτήματα ολικών οδοντοστοιχιών

• Και στις δυο περιπτώσεις ολικών οδοντοστοιχιών ο ασθενής λόγω της έκτασης του ακρυλικού ιδιαίτερα στην άνω γνάθο θα περάσει από κάποιο στάδιο προσαρμογής κατά τη διάρκεια του οποίου θα πρέπει να επιδείξει αρκετή υπομονή και επιμονή . Επομένως, ειδικά τις πρώτες εβδομάδες, ο ασθενής θα πρέπει να βρίσκεται σε επαφή με το γιατρό του, ο οποίος μπορεί να τον βοηθήσει να ξεπεράσει τα όποια προβλήματα παρουσιαστούν ( τραυματισμοί “χτυπήματα” των ουλών από την ολική οδοντοστοιχία, προβλήματα φώνησης, δυσκολίες στη μάσηση κ.λ.π).
• Λόγω της εκτεταμένης έκτασης της οδοντοστοιχίας στην άνω γνάθο μπορεί να υπάρξει περιορισμός της αίσθησης της γεύσης
• Επειδή το οστούν (κόκαλο) και τα ούλα μετά την απώλεια των φυσικών δοντιών απορροφώνται (υποχωρούν) λόγω μιας δια βίου συνεχιζόμενης και μη αντιστρεπτής διαδικασίας που λαμβάνει χώρα, οι ολικές οδοντοστοιχίες χρειάζονται κάποια στιγμή αναγόμωση (γέμισμα) για να εφαρμόσουν ξανά ικανοποιητικά πάνω στα ούλα.
• Σε περιπτώσεις μεγάλης οστικής απορρόφησης μπορεί η συγκράτηση της οδοντοστοιχίας ειδικά στην κάτω γνάθο να είναι από δύσκολη έως αδύνατη. Σε αυτή την περίπτωση η μοναδική λύση είναι η επένθετη οδοντοστοιχία εφόσον το οστό και η γενική υγεία το επιτρέπουν