Τι είναι το οδοντικό ή ακρορριζικό απόστημα ;

Το οδοντικό απόστημα είναι μια πυώδης φλεγμονή που χαρακτηρίζεται από την συγκέντρωση πύου στην περιοχή γύρω από μια ρίζα ενός δοντιού. Είναι το αποτέλεσμα της μόλυνσης και τελικά νέκρωσης του πολφού από συνήθως από τερηδόνα, η οποία προχωράει διαμέσου των ριζικών σωλήνων προς την άκρη της ρίζας όπου τελικά μολύνεται και το οστό γύρω από τη ρίζα και σταδιακά δημιουργείται το ακρορριζικό απόστημα.

Η συμπτωματολογία είναι αρκετά έντονη και μπορεί να περιλαμβάνει :

•  
• έντονο, επίμονο, και συνεχή πονόδοντο
• οίδημα
• πόνο κατά τη μάσηση ή πίεση του δοντιού
• ορατό εξόγκωμα στα ούλα κοντά σε ένα δόντι
• εκροή πύου στο στόμα
• άσχημη γεύση στο στόμα και δυσάρεστη αναπνοή
• ερυθρότητα και πρήξιμο των ούλων, στο σαγόνι ή το πρόσωπο
• δυσκολία πλήρους ανοίγματος του στόματος ή κατά την κατάποση
• διόγκωση των σύστοιχων λεμφαδένων στο λαιμό

Παρά το γεγονός ότι ένα απόστημα ακολουθείται πάντα από έντονο πονόδοντο( οξεία πολφίτιδα), αυτό μπορεί να αναπτυχθεί προοδευτικά για μεγάλο χρονικό διάστημα πριν ακόμη εμφανιστεί ο πόνος αποκαλύπτοντας την ύπαρξή του. Καθώς συγκεντρώνεται όλο και περισσότερο πύον, η πίεση αυξάνεται και το απόστημα γίνεται όλο και πιο επώδυνο. Μερικές φορές το πύον μπορεί να βρει δίοδο αποχέτευσης στο στόμα είτε μέσω των περιοδοντικών θυλάκων και της ουλοδοντικής σχισμής είτε μέσω της δημιουργίας συριγγίου . Κάθε φορά που το πύον του αποστήματος καταφέρνει να παροχετευθεί στο στόμα, ο πόνος μειώνεται σημαντικά, αλλά δυστυχώς η μόλυνση παραμένει και συνεχίζει την καταστροφή των περιοδοντικών ιστών. Για αυτό το λόγο πρέπει να επισκεπτόμαστε πάντα τον οδοντίατρο μας όταν υπάρχει υποψία δημιουργίας οδοντικού αποστήματος, ανεξάρτητα από το αν ο πόνος δείχνει ότι έχει υποχωρήσει.

Θεραπεία
Η θεραπεία εξαρτάται από την έκταση της μόλυνσης .Ο πρωταρχικός στόχος είναι η ανακούφιση του ασθενή από τον πόνο και ο περιορισμός του οιδήματος και σε δεύτερο χρόνο αποφασίζεται το μέλλον του δοντιού. Η αντιμετώπιση της οξείας φάσης περιλαμβάνει την διάνοιξη του δοντιού για παροχέτευση του πύου , τη χορήγηση αντιβίωσης σε περιπτώσεις που υπάρχει οίδημα και αναγλητικών για την αντιμετώπιση του πόνου.
Το δεύτερο στάδιο περιλαμβάνει την αξιολόγηση της κατάστασης του δοντιού και την έκταση του αποστήματος και ανάλογα προβαίνουμε σε ενδοδοντική θεραπεία ή εξαγωγή.

Συνέπειες μη θεραπείας
Εάν ένα απόστημα αφεθεί χωρίς θεραπεία, ή αντιμετωπισθεί πλημμελώς στα αρχικά του στάδια, τότε το συνεχώς παραγόμενο πύον μπορεί να μεταναστεύσει ακολουθώντας τις οδούς ήσσονος αντίστασης, και έτσι να επεκταθεί σε γειτονικούς ανατομικούς χώρους του προσώπου(facial cellulitis) και στο οστό της κάτω ή άνω γνάθου προκαλώντας οστεομυελίτιδα.Από τις ρίζες των άνω γομφίων μπορεί να επεκταθεί στις κοιλότητες των ιγμορείων και να προκαλέσει ιγμορίτιδα. Αποστήματα που έχουν επεκταθεί στη βάση του στόματος ή του λαιμού μπορεί να γίνουν απειλητικά για τη ζωή (στηθάγχη του Ludwig), εμποδίζοντας τον αεραγωγό και προκαλώντας δυσκολία στην αναπνοή. Τέλος σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να γίνει εξάπλωση της μόλυνσης σε άλλες περιοχές του σώματος προκαλώντας θρόμβωση του σηραγγώδους κόλπου, ενδοκαρδίτιδα, πνευμονία, ή άλλες διαταραχές.